نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار برنامهریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور (مرکز مشهد)، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Municipalities are among the most important institutions that have the most public appearances, and despite the numerous financial and non-financial difficulties, they carry out the most development and executive measures in the city. Nevertheless, in the ranking of the satisfaction of the provided services, they have the highest public complaints. To overcome this problem, several solutions have been considered, and among them, the most emphasis has been on increasing the effectiveness and efficiency of the organization through the use of internal capacities such as intelligence and organizational culture. For this purpose, this study aimed to determine the effect of organizational culture and its role on organizational intelligence for increasing efficiency and effectiveness. This descriptive and analytical study was carried out in Mashhad municipality and 200 individuals were selected simply and randomly among employed persons in this institution.The required data were obtained using the Denison organizational culture questionnaire and Alberhat's organizational intelligence. Data and data collected in this way, using Pearson correlation coefficient and path analysis, were performed using SPSS and Lisrel software. The results of path analysis showed that from the view point of employees, there is a direct and significant relationship between organizational culture with dimensions of organizational intelligence (strategic vision, shared destiny, desire for change, morale, unity, agreement, knowledge use and performance pressure). Conditions can affect the utilization and effectiveness of the organization. Considering the effect of organizational culture on improving the level of organizational intelligence, it is possible to use the efficiency and effectiveness of the municipality of Mashhad and with the least facilities, provide the highest efficiency to the citizens.
کلیدواژه‌ها [English]
ابزاری، مهدی؛ اکبر اعتباری؛ مهدی ستاری قهفرخی (1385). هوش سازمانی و جلوگیری از کند ذهنی سازمانی، ماهنامه مدیریت دانش سازمانی. شماره 22. صفحات 35-25.
احسانبخش، فرهاد؛ محمد رضایی (1390). رابطه بین فرهنگ سازمانی و هوش سازمانی در سیستمهای اجرایی گیلان، روندها. شماره 5. صفحات 10-1.
آزبورن، دیوید؛ تد گیلبر (۱۳۸۴). اثر روحیه کارآفرینی در متحول ساختن بخش دولتی، مترجم فضل‌ا... امینی. تهران. نشر فرا.
اسدی، حسن؛ رزا رهاوری (1383). رابطه بین اجزای فرهنگ سازمانی و کارآیی متخصصان تربیت بدنی و مدیران دفاتر مرکزی تربیت بدنی، حرکت. شماره 20. صفحات 34-23.
الوانی، مهدی؛ حسن دانایی (1390). گفتارهایی در فلسفه تئوریهای سازمان دولتی، تهران نشر صفار.
الهیان، علی؛ محمد زواریان (1387). هوش سازمانی، تدبیر. شماره 208. صفحات 52-49.
جمالزاده، محمد؛ یونس غلامی؛ محمدحسن سیف (1387). مطالعه رابطه بین هوش سازمانی و آموزش سازمانی در میان اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی، منطقه 1. فصلنامه رهبری سازمانی. شماره 3. صفحات 86-63.
خدادادی، محمد رسول؛ میرمحمد کاشف؛ میرحسین سیدعامری؛ معصومه اعلمی‌کاشکی (1392). رابطه بین مؤلفههای هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی در اداره کل و ادرات تربیت بدنی آذربایجان شرقی، نشریه تربیت بدنی. شماره 3. صفحات 189-175.
زهرایی، محمد؛ سعید رجاییپور (1389). بررسی رابطه بین هوش سازمانی و سلامت سازمانی در دانشگاههای اصفهان، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی. شماره 2. صفحات 174-155.
ستاری قهفرخی، مهدی؛ علیرضا زمانیان (1392). ارزیابی وضعیت هوش سازمانی در شهرداری‌های شرق مازندران، مدیریت شهری. شماره 31. صفحات 14-1.
ستاری‌قهفرخی، مهدی(1374). ارتباط بین هوش سازمانی‌و‌فرهنگ‌سازمانی،اصفهان.دانشگاه آزاد خوراسگان.
شمس، غلامرضا؛ منصوره مشایخی؛ سعید سلیمانی (1393). تبیین نقش هوش سازمانی در ارتقای عملکرد سازمانی: مطالعه دبیرستانهای شهر تهران، فصلنامه روانشناسی تربیتی. شماره 31. صفحات 189-165.
صابریفر، رستم (1392). تعیین شکاف کیفیت خدمات ارائه شده در شهرداری‌ها (نمونه موردی: شهر مشهد)، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. شماره 109. صفحات 140-127.
صابریفر، رستم (1395). مدیریت شهری در ایران معاصر، مشهد. امید دانش.
طباطبایی، محسن (1392). یادداشت سردبیر، اقتصاد شهر. شماره 18. صفحات 8-6.
عرفانی، معصومه؛ پریوش جعفری (1388). اثر مستقیم و غیرمستقیم سبک رهبری تحولی، فرهنگ یادگیری و یادگیری‌سازمانی برهوش‌سازمانی در دانشگاه آزاداسلامی، فصلنامه رهبری سازمانی. شماره 4.صفحات66-49.
علامه، محسن؛ مهدی مقدمی (1389). بررسی رابطه میان یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی، مطالعه موردی: واحد محرکه شرکت ایران خودرو، پژوهشنامه مدیریت اجرایی. شماره 1. صفحات 133-107.
فقهی، علیرضا؛ پریوش جعفری (1387). بسط اجزای هوش سازمانی در سازمان برای برنامه تحقیقی و آموزشی، فصلنامه برنامهریزی آموزشی. شماره 1. صفحات 66-45.
محمدپور، حسین (1392). سرمقاله، اقتصاد شهر. شماره 18. صفحات 6-1.
منوریان، عباس؛ امیر بختائی (1386). شناخت فرهنگ سازمانی بر اساس مدل دنیسون، مطالعه موردی: سازمان مدیریت صنعتی. تهران. چهارمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت.
میرسپاسی،ناصر؛ بابک افقهی (1390). تحلیل مقایسه‌ای هوش سازمانی درآموزش عالی، شماره3.صفحات86-67.
یعقوبی، نورمحمد؛ جواد مولودی؛ علی حقی (1388). رابطه فرهنگ سازمانی و هوش سازمانی در سازمان‌های عمومی، مجله بازرگانی. شماره 1. صفحات 8-1.
Akgun AE; Byrne J and Keskin H (2007). organizational intelligence: A structuration view. J Organ change Manag, Vol. 20,No. 3, PP: 272-289.
Akroush, M. & Al-Mohammad, S (2010). The effect of marketing knowledge management on organizational performance: An empirical investigation of the telecommunications organizations in Jordan. International Journal of Emerging Markets,Vol.5, No.1, PP: 38-77.
Albrecht K (2003). Organizational intelligence survey preliminary assessment. provided by: Karl Albrecht international; 2003. Available from: http://www.karl Albrecht.com.
Courbon,J& Trahand, J (2007). Organizational intelligence and enabling technologies. International Conferece on Systems. ETI, UK.
Ercetin, S (2004). The abilities related to organizational intelligence and their action dimensions at school. Educational research Quarterly, Vol. 10, No, 2, PP: 3-18.
Halal,William )2006(.Rganizational Intelligence: What is it? and How can manager Use it? www. strategy-bussiness.com.
Montgomery, C.A. Thomas, A.R. & Kamath, R (2008). Divistiture, market valuation, and strategy. Academy of Management Journal, Vol. 27, No. 2, PP: 830-840.
Ruhan A, Iijima J, Sho H. A (2009). Study on relationship between organizational intelligence quotient and firm performance: A comparison study between Japan and China. Tokyo. Institute of Technology.
Simic, I (2005). Undergradute psychology Major: organizational learning As a component of organizational Intelligence. Information and marketing Aspect of the Economically Development of the balkman Countries Journal, Vol. 45, No. 4, PP: 56-68.
Veryard, R (2012). Organizational intelligence primer, Leanpub, Availableat: http://leanpub. com/orgintelligence.
)